Solo vluchten en PT1

Na mijn felbegeerde eerste solo vlucht had ik gehoopt dat het even rustiger was, maar niets was minder waar. De dag na mijn solo stond ik gepland voor 2 vluchten, eentje met en eentje zonder instructeur.
Zoals de 3 vluchten voor de solo, zijn de 5 vluchten na je solo ook weer in het circuit van Goodyear, met andere woorden, opstijgen en landen leren.

AP16 (met instructeur) waren weer touch en go's, dat betekend landen, maar in plaats van te stoppen, doe je de flaps omhoog en gooi je de throttle weer open zodat je weer op kan stijgen. Op die manier kun je veel meer doen in een uur dan dat je stopt, terugtaxiet naar de baan, en weer opstijgt. In dit geval ongeveer 7/8, en met ''full stop's'' heb je er 4/5.
AP17 was dus zo'n vlucht, zonder instructeur, waar je full stop doet en dan terugtaxiet. Wij mogen voor PT1 (Progress Test 1) geen touch en go's doen, want tijdens PT1 wordt er gekeken of we wel goed genoeg zijn (lees: of het wel veilig is) om touch en go's solo te doen.

Na AP17 was het al zover, AP18, oftewel Progress Test 1. Achteraf gezien heb ik me er veel te druk om gemaakt, waar ik heel goed in kan zijn.
Om half 6 hadden Kit en ik de briefing met de examinator voor de vlucht. Dit bestond uit een aantal vragen beantwoorden over het luchtruim hier boven Goodyear, en algemene pre-flight dingen. Ook werd er verteld wat hij wilde zien tijdens de vlucht.
Ik stond gepland om te vliegen om 11:40, al met al werd dit half 3 in de middag, wat ik wel vervelend vond. Om half 3 was het buiten 44 graden celsius, de turbulentie is dan ook dramatisch en toen ik weg taxiede hoorde ik over de radios dat runway 03 in gebruik was in plaats van runway 21. (dezelfde baan, alleen kom je aanvliegen van de andere kant)
Ik had voor PT1 nog niet om 3 uur 's middags gevlogen en ook nog niet op runway 03. Al met al ging het vliegen redelijk, veel turbulentie waardoor je soms zomaar 50 voet valt, of 50 voet stijgt, waardoor ik de hoogte niet super kon behouden. Ook kreeg ik tijdens de vlucht een gesimuleerde engine failure en werd de baan veranderd van 03 naar 21. Het veranderd van de baan wordt geregeld door de luchtverkeersleiding en zij vertellen je dan wat je moet doen, dus dat was niet zo bijzonder.
Al met al had ik het gehaald met een '3'. De cijfers werken hier van 1-6, waar 1 het hoogste is. Met een 4 heb je het nog steeds gehaald en een 3 wordt als gemiddeld beschouwt.

AP19 en 20 waren beide solo circuitjes, maar nu met touch en go's, want dat mag je na PT1. En aangezien jij Pilot in Command bent, bepaal je ook zelf wat voor approach je vliegt. AP19 had in om 12 uur, toen was het al aardig turbulent, dus dat was een goede oefening. AP20 was 's ochtends, maar met een directe crosswind van 6 knopen en op runway 03. Ook wel een goede oefening dus. Landen met een crosswind blijft wel lastig, want je komt als het ware scheef aanvliegen (vleugels horizontaal) en op het laatst moet je de langsas van je vliegtuig parallel krijgen met de baan. Dit doe je door tegen de wind in te sturen met je 'ailerons' (hierdoor rolt het vliegtuig in de wind) en met je rudder de andere kant op te sturen. Het lastigste vind ik om de juiste hoeveelheid te vinden wat je aan ailerons en rudder moet geven, maar laten we het maar op oefening baart kunst houden ;).
Gelukkig ging het corrigeren voor de zijwind goed en kon ik verschillende approaches doen,
zoals flapless (Flaps geven je meer 'lift' waardoor je langzamer kan vliegen, zonder flaps vlieg je sneller, en land je met een hogere snelheid),
Glide approach (hier vlieg je iets langer op hoogte en simuleer je een engine failure, waar je dus naar de baan moet zweven)
en als laatste deed ik een short base, short final (hiermee snijd je een stuk van het circuit af, waardoor je je approach iets preciezer moet vliegen om goed uit te komen, want je hebt minder tijd om te corrigeren)

Al met al vind ik solo vliegen veel relaxter, want je leert veel meer, aangezien er geen instructeur is die het voor je kan corrigeren. Ook heb je meer tijd en stilte in de cockpit, die normaal opging in gesprekken met je instructeur. Het enige wat ik nu luidop zeg in de cockpit zijn de radiogesprekken met de luchtverkeersleiding en de checklists.