vrijdag 26 oktober 2012

Single Engine Class Rating & PT3


Weer een PT gehaald, tijd voor een nieuwe blog! Zoals al gezegd in de laatste blog had ik PT2 gehaald, waarna ik dus solo land-aways mocht doen! Dit houdt in; je vliegt een route naar een ander vliegveld, je land er, neemt een pauze in het restaurant, vult je brandstof bij, en vliegt weer een route terug naar Goodyear. 
En de eerste ging naar Ryan Airfield, een veld net ten westen van Tuscon, hemelsbreed zo’n 100 nautical mile (185 km), maar met de route die we doen is het al snel rond de 150 nm (275 km) heen, en dan nog terug. Voor de route staat 2 uur gepland om heen te vliegen, en 2 uur om terug te vliegen, je bent dus zo een hele ochtend kwijt. Ook maken wij solo land aways naar Chandler, een veld aan de andere kant van Phoenix.
Op een ochtend stonden JD en ik gepland om naar Chandler te vliegen, alleen waren we gecanceld vanwege de windvoorspelling van Luke Air Force Base. Al met al wilden we toch een ontbijt op Chandler hebben, dus zijn we er maar heen gereden, samen met nog 2 andere klasgenoten om toch ons ontbijt te hebben op Chandler!
Route naar Ryan

Op Ryan


De vluchten met de nieuwe instructeur zijn ook geweldig, hij houdt van ouwehoeren, maar leert tegelijkertijd zeer goed. Zo zijn we op een dag richting het zuiden gevlogen, toestemming aan Gila Bend Aux. Air Force Base gevraagd om door een restricted area naar het zuiden te vliegen, zij hebben ons doorverwezen naar Snake-eyes Control, en zijn door de restricted gevlogen, en in de Military Operating Area tegen de Mexicaanse grens gekomen. Wij zijn zo’n 12 nautical mile bij de grens gekomen, en zijn doorgevlogen naar Kitts observatory, een sterren observatorium op een berg van 7600 voet, waar wij met 9500 voet over gevlogen zijn. Daarna geland op Mesa Gateway, waar we de approach vlogen met een A320, en parkeerde naar 4 Harriers, 3 C17 Globemasters en een hele vette business Jet. Op Mesa Gateway hebben we een all-you-can-eat breakfast gehad, en daarna teruggevlogen naar Goodyear.
USAF Harriers

Voor de rest zijn de meeste vluchten hier instrument vliegen, en spelen met de radiobakens en nog een klein beetje diversion oefenen. Dit houdt in dat je een bepaalde route krijgt, maar die incompleet is. En 5 minuten voordat je bij je laatste punt bent, krijg je een nieuwe bestemming en moet je al vliegende de route erheen plannen. Heading, hoogte, airspeed, minumum safe altitude, afstand, een verwachte aankomstijd, en brandstofverbruik moet je dan allemaal in de lucht berekenen, waardoor de workload aardig omhoog gaat, en het is dan helemaal leuk, als halverwege de route je motor er (gesimuleerd) mee op houdt. Want dit is voor Progress Test 3, de navigatietoets.
Deze heb ik ondertussen ook al behaald en is het visueel vliegen zo goed als opgehouden. Ik heb net voor PT3 weer een nieuwe instructeur gekregen, de laatste als het goed is, hiermee ben ik op het moment holding aan het oefenen, oftewel, rondjes van 4 minuten boven een radiobaken draaien en daarna een bepaalde approach vliegen naar een het bijbehorende vliegveld. Dit allemaal alleen op instrumenten. 
En zo ziet een approach plate eruit, deze heb ik even snel van internet afgehaald, maar zoals je ziet is er een hold: ovaal in het midden, en een approach richting het vliegveld. In verticaal en horizontaal aanzicht. In de volgende blog plaats ik wel onze approach plates voor Mobile en Buckeye. 



Verder heb ik ook mijn Single Engine Piston Rating gehaald. Dit houdt in dat ik, als ik mijn brevet volgend jaar heb, eenmotorige toestellen zoals een Cessna mag huren om in te vliegen. Anders mocht ik alleen twee motorige toestellen huren, wat nogal prijzig is. Dus vrienden en familie, binnenkort kunnen jullie een vluchtje met me maken, als je durft natuurlijk. 




Vorig weekend is nog een vriendin bij mij op bezoek geweest, en toevallig waren JD zijn ouders er ook, dus er was weer een excuus om ergens heen te rijden. Dit keer naar Sedona en Jerome. Onderweg zijn we nog gestopt bij Montezuma Castle, een kasteel in een rots. Sedona zelfs is gekenmerkt door de rode rotsen, en Jerome is een heel gezellig standje, vlakbij de mijnen van Jerome. De mijnen hebben we nog niet gezien, maar dat komt nog wel een keer ;)
Montezuma Castle


Sedona


Sedona
Jerome

Geen opmerkingen:

Een reactie posten